از وقتی 10 ساله بود، برای باشگاه... آ. ث. میلان بازی می‌كرد. در فصل 85/ 1984 و در تاریخ 20 ژانویه 1985 در دیدار مقابل اودینزه كالچو،‌ اولین بازی خود در سری A را تجربه كرد. مالدینی در این بازی از نیمه دوم به جای سرجو باتیستینی كه مصدوم شده بود به میدان آمد. وی در طول فصل 85/ 1984 یك بازی در لیگ ایتالیا انجام داد.

او در فصل 86/ 1985 بازیكن ثابت میلان شد. از آن زمان در بیشتر مواقع به عنوان مدافع میانی و برخی مواقع به عنوان مدافع چپ بازی كرده است. اسكودتوی فصل 88/ 1987 اولین عنوانی بود كه او با باشگاهش به دست آورد. در پایان دهه 80 در میلان در كنار بازیكنانی چون فراكو باره‌سی، ماركو فان باستن، روبرتو دونادونی، رود گولیت و فرانك ریكارد بازی می‌كرد. از آن زمان، عنوان‌های ملی و بین المللی زیادی را با میلان كسب كرده است. او تاكنون هفت بار با این تیم قهرمان ایتالیا، یك بار قهرمان جام حذفی و پنج بار قهرمان سوپر جام ایتالیا شده است. علاوه بر این‌ها وی با میلان دوبار قهرمان جام باشگاه‌های اروپا، سه بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، پنج بار قهرمان سوپر جام یوفا، دوبار قهرمان جام باشگاه‌های جهان موسوم  به جام تویوتا ( برنده دیدار قهرمان باشگاه‌های اروپا و آمریكای جنوبی )، و یك بار قهرمان جام باشگاه‌های جهان ( مسابقاتی كه بین قهرمانان باشگاهی شش قاره مختلف انجام می‌شود ) شده است.

در سال 1994، مالدینی كه در همان سال با میلان اسكودتو و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورده بود، از سوی مجله فوتبال "ورد ساكر" به عنوان بازیكن سال انتخاب شد. او اولین مدافعی است كه به این افتخار دست پیدا می‌كند. پس از فصل 97/ 1996 و پایان دوران فعالیت فرنكو باره‌سی، مالدینی كاپیتان تیم آ. ث. میلان شد. او در 11 مارس سال 2007 در دربی شهر میلان در مقابل اینتر میلان، ششصدمین بازی خود در سری A را انجام داد. وی از لحاظ تعداد بازی در سری A، ‌ركورددار می‌باشد. همچنین او در 16 فوریه سال 2008 در دیدار مقابل پارما در لیگ فوتبال ایتالیا، هزارمین بازی رسمی خود برای میلان را انجام داد.

در 16 دسامبر سال 2007 در جریان بازی‌های جام باشگاه‌های جهان در یوكوهاما، اعلام كرد كه در سال 2008 از فوتبال خداحافظی می‌كند. در 7 مارس 2008، دو روز بعد از حذف میلان در مرحله یك هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در مقابل آرسنال، در تصمیم خود تجدیدنظر كرد و گفت كه می‌خواهد قراردادش را برای یك سال دیگر تمدید ‌كند. و در همین حال قراردادش را تا تاریخ 30 جون 2009 تمدید كرد. در 17 آوریل سال 2009 مالدینی اعلام كرد كه در پایان فصل 09/ 2008 به طور حتم از فوتبال كنار می‌رود و اضافه كرد كه بعد از آن در دنیای فوتبال فعالیت خواهد كرد، البته نه به عنوان مربی.

تیم ملی: اولین حضور مالدینی در تیم ملی ایتالیا در تاریخ 31 مارس 1988 در مقابل یوگسلاوی بود كه با نتیجه تساوی 1 بر 1 به پایان رسید. او از سال 1994 تا 2002 كاپیتان تیم ملی بود و با 126 بازی ملی، قبل از فابیو كاناوارو ( 122 بازی ملی )، ركورددار بازی در تیم ملی ایتالیا است.

نقطه اوج دوران فعالیت وی در تیم ملی، حضور در فینال جام  جهانی 1994 ( شكست در مقابل برزیل ) و فینال جام ملت‌های 2000 اروپا ( شكست مقابل فرانسه ) می‌باشد. در جام جهانی 1990 در كشور خود، در مرحله نیمه نهایی، تیم ایتالیا مغلوب آرژانتین شد و جام جهانی را با كسب مقام سوم به پایان برد. مالدینی در مجموع با تیم ملی ایتالیا  در چهار جام جهانی ( 1990، 1994، 1998، 2002 ) و نیز سه جام ملت‌های اروپا ( 1988، 1996، 2000 ) شركت داشته است.

در سال‌های 1996 تا 1998 در تیم ملی ایتالیا تحت رهبری پدرش، چزاره مالدینی بازی می‌كرد. پائولو مالدینی پس از بدبیاری ایتالیادر جام جهانی 2002 كه  در مرحله یك هشتم نهایی با شكست برابر كره جنوبی از دور رقابت‌ها حذف شد، از تیم ملی كناره‌گیری كرد و بازگشت به این تیم برای جام ملت‌های 2004 و جام جهانی 2006 را رد  كرد.

موفقیت‌ها

در تیم ملی:

• سوم جهان: 1990

• نایب قهرمان جهان: 1994

• نایب قهرمان اروپا: 2000

در باشگاه:

• قهرمانی ایتالیا (7): 88/1987، 92/1991، 93/1992، 94/1993، 96/1995، 99/1998، 04/2003

• جام باشگاه‌های اروپا (2): 89/1988، 90/1989

• لیگ قهرمانان اروپا (3): 94/1993، 03/2002، 07/2006

• سوپر جام اروپا (5): 1989، 1990، 1994، 2003، 2007

• جام باشگاه‌های جهان (جام تویوتا) (2): 1989، 1990

• سوپر جام ایتالیا (5): 1989، 1992، 1993، 1994، 2004

• جام حذفی ایتالیا (1): 2003

• جام باشگاه‌های جهان (1): 2007

عناوین شخصی

• بازیکن سال "ورد ساکر": 1994

• دومین بازیکن برتر جهان: 1995

• انتخاب در تیم جام جهانی قرن: 2002

• حضور در باشگاه صدتایی‌های فیفا ( فیفا 100 )

• بهترین مدافع سری A: 2004

• بهترین مدافع سال جایزه باشگاه فوتبال یوفا: 2007

• مالدینی هشت بار ( 1989، 1990، 1993، 1995، 2003، 2005، 2007 ) در فینال جام باشگاه‌ها و نیز لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده است. بدین ترتیب او در مجموع به همراه فرانچسکو گنتو، رکورد حضور در فینال این تورنمنت را داراست. گنتو در مجموع یک فینال بیشتر را در کارنامه‌اش دارد، ‌چراکه در سال 1971 هم در دیدار فینال جام در جام اروپا بازی کرده است.

• در فصل 03/ 2002 لیگ قهرمانان اروپا، با انجام 19 بازی، رکورد بیشترین بازی در یک فصل این جام را در اختیار دارد.

• طولانی‌ترین زمان حضور در جام‌های جهانی (2.217 دقیقه) متعلق به او است.

• بازی او بیش از حد جوانمردانه است. در طول بیش از 600 بازی در لیگ،‌ تنها چهار بار کارت قرمز دریافت کرده است.

• پس از کناره‌گیری او از فوتبال، باشگاه میلان، پیراهن شماره " 3 " او را به هیچ بازیکن دیگری نخواهد داد، مگر این‌که در آینده یکی از پسران وی بازیکن این تیم شود. 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: